Վանգայություն չէ կանխորոշել գործող իշխանությունների, մասնավորապես, «ֆենոմենալ» վարչապետի յուրաքանչյուր հաջորդ ասելիքն ու անելիքը:

Եթե Արցախը 1991 թվականի Ալմա-Աթայի հռչակագրով ճանաչված է եղել որպես Ադրբեջանի անբաժան մաս, ինչու՞ եք երեք տարի շարունակ զորակոչն ուղարկել Աղդամ ու Ջաբրայիլ:

Արիականության հայկական արմատները հիմնավորող կարևորագույն կռվանները մեր ոսկեղենիկ հայերենի լեզվաբանական բացատրություններն են։

Ասում են` շատ նպաստավոր պայմաններ են հիմա Հայաստանի համար, աշխարհով մեկ Ալիևին ու Ադրբեջանը նեղն են լծել:

Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հրամանագիր է ստորագրել, որով թույլատրել է տնտեսապես կարևոր նշանակություն ունեցող կազմակերպություններին և նրանց բաժնետեր հանդիսացող անձանց չհրապարակել իրենց գործունեության մասին տվյալները։ Միայն պետական մարմինները կարող են պահանջել այդ տվյալները, սակայն դրանք հրապարակելու իրավունք չունեն։

Պատմությունն անվերջ կեղծելով ու դրա համար անպատիժ մնալով, ստի հենքի վրա երկիր դառնալով ու ազգություն ձեռք բերելով՝ ադրբեջանցիները հիմա էլ թիրախավորել են լեգենդար հետախույզ Գևորգ Վարդանյանին` ամեն կերպ նսեմացնելով նրա բացառիկ դերակատարությունը «Թեհրան-43» կոնֆերանսում Մեծ եռյակի անվտանգությունն ապահովելու, գերմանական հետախուզության քայլերը վնասազերծելու գործում:

Կարո՞ղ է ԱՄՆ -ի Տեխաս նահանգը անկախանալ: Ո՛չ:

Հայաստանի ապագան կարող է լինել երաշխավորված բացառապես անվտանգային համակարգի բոլոր ռեսուրսների մոդեռնիզացմամբ, իսկ ռազմական բաղադրիչի` որակական ու քանակական կատարելագործման ու հզորացման ճանապարհով։

Եթե Փաշինյանի շրջապատում և կողքին մեկը չկա, ով նրան կհուշի, որ ինքը իր քաղաքական կուրսի կրախի առաջ է և այնքան է կքել սեփական սխալների ծանրությունից, որ այլևս ոչ քաղաքական ինտերպրետացիաները, ոչ խոսքահոսութունն ու դեմագոգիան, ոչ կրոնական աղանդապետի դոգմատիկ վարքաբանությունը, ոչ պատվախնդիր ռեֆորմիստական ոճը, ոչ էլ օրակարգերը ալյա՝«խաղաղություն», «լեգիտիմություն, «նոր սահմանադրություն», ոչ էլ ֆեյքակրատիան նույն էֆեկտը չունեն և հանրության մոտ իր քաղաքական ընկալման առումով ենթարկվել են այն աստիճան դևալվացման, որ իշխանության քաղաքական կենսունակության պահպանման տեսանկյունից արդեն վտանգավոր են, իսկ վերարտադրման համար՝ անպետք, ուրեմն նրա շրջապատը ևս հոգնել է նրանից և ցանկանում է նրա անվերադարձ կրախը:

Այսպիսի մի արտահայտություն է պտտվում, թե իբր Օտտո Բիսմարկն է դեռ ասել, որ Ռուսաստանի հետ ինչ-որ բան պայմանավորվելը որևէ արժեք չունի, և որ ռուսների հետ կնքած պայմանագրերն անգամ չունեն այն թղթի արժեքը, որոնց վրա դրանք ստորագրվել են։